Op het groene veldje tussen de experimentele huisjes van de Bouwexpo Tiny Housing in Almere prijkt een straatnaambordje met daarop Marco de Katplein. Een ode aan het raadslid van Leefbaar Almere, dat zich al jaren hard maakt voor klein en anders wonen in de polderstad. Hij geeft zelf het goede voorbeeld. Niet tiny, maar wel anders. Samen met zijn vrouw Cecil woont hij in een containerwoning. Het klein wonen eert hij met een aanleuncontainerwoning voor zijn schoonouders.

De 54-jarige Marco en zijn 6 jaar jongere vrouw Cecil hebben hun woning onder eigen regie gebouwd. Het in Hilversum geboren stel droomt al jarenlang van het bouwen van een eigen woning. Als klein kind tekent en bouwde Marco al huisjes van Lego. De charme van het bouwen van een huis met behulp van deze eenvoudige blokjes ligt ten grondslag aan de keuze voor hun containerwoning.

In 2014 wordt een onderbeen van Marco afgezet. De politiek geëngageerde fulltime planner bij een mediabedrijf is in die tijd fractievoorzitter van Leefbaar Almere en erg geïnteresseerd in het bouwen van kleine woningen. Op zijn ziekenhuisbed tekent hij een woning in 3D op zijn tablet. Zijn ideale huis moet aan een in elk geval enkele voorwaarden voldoen: makkelijk te bouwen en gelijkvloers. Ook moet het ontwerp eenvoudig zijn. Uitgangspunt blijft het Legodesign, maar dan met containers en aangevuld met het IKEA-concept. Marco is van mijn mening dat iedereen met behulp van een eenvoudig concept zijn eigen huis moet kunnen bouwen.

Allereerst gaan zij op zoek naar een plek om hun huis te kunnen bouwen. In eerste instantie denken ze aan een kavel in het Almeerse Nobelhorst, maar daar wordt het bouwen van een containerwoning niet toegestaan. Dan herinnert hij zich het project Oosterwold, dat een aantal jaren daarvoor is geïntroduceerd door de Almeerse wethouder Adri Duivesteijn. In de experimentele bouwwijk Oosterwold mag er wel een containerwoning worden gebouwd.

Nadat de grondoverdracht heeft plaatsgevonden, starten de pioniers met hun project. De 6 containers die zijn aangeschaft moeten in een paar weken worden omgetoverd tot een woonhuis met aanleunwoning. Omdat ze de bouw in eigen beheer doen, neemt Cecil het aannemerswerk voor haar rekening. Ruim 5 weken lang staat ze elke morgen om 7 uur op en zet koffie voor de bouwvakkers. Precies een kwartier later zet ze hen aan het werk. De planners wonen ondertussen in een caravan op hun land en kunnen zodoende het bouwproces goed begeleiden.

Het eigen huis van Marco en Cecil omvat 4 containers van elk 12 meter lang en 2.44 meter breed. Met aftrek van de ruimte die nodig is voor de isolatie en aftimmering hebben ze ongeveer zo’n kleine 110 m2 tot hun beschikking. Ondanks zijn affiniteit met klein wonen heeft Marco dus zelf niet voor deze optie gekozen. ,,Ons huis is weliswaar geen tiny house, maar het tiny house-concept heeft ons wel doen inzien dat je met containers kunt bouwen.

In de gang tussen de mudroom en de woonkeuken is een verschuifbaar element gebouwd, dat als voorraadkast dient. Aan de achterkant van dit element grenst de relatief kleine woonkamer. Het verhoogde gedeelte van de woonkamer dient als opslagplaats, een soort zolder. Aan de woonkamer grenst vervolgens een container waar de flatcoated retrievers hun verblijfplaats hebben. De container die daaraan vastzit, is omgebouwd tot badkamer. Om het geheel goed te isoleren is er een gebruik gemaakt van PIR-schuim. ,,Dat is het enige aan het huis dat niet ecologisch of recyclebaar is”, zegt Marco verontschuldigend.

Achter het huis staat de boomgaard, maar niet zomaar een boomgaard. De bomen zijn met zorg gekozen. ,,Ik wilde graag een api noir. Dat is een oud ras, maar ik moest ook bomen hebben die deze goed kunnen bestuiven. Dus heb ik ook een limoenappel-, red devil-, roset-  en een notarisappelboom aangeplant”, licht Marco toe.

Voor de aanleunwoning van de ouders van Cecil is er wel voor het concept tiny house gekozen. De ouders van Cecil zijn op leeftijd en hebben behoefte aan een eenvoudig en gemakkelijk te onderhouden huis. De aanleunwoning bestaat uit 2 containers die naast elkaar liggen. De buitenomtrek omvat 60 m2, maar door de isolatie en aftimmering blijft er zo’n 50 m2 woonoppervlakte over. De energie neutrale optrekjes hebben, inclusief grond en aanleg van de weg, in totaal slechts 170.000 euro gekost. ,,Dat geeft ons financiële vrijheid en we kunnen, indien nodig, gemakkelijk voor de ouders van Cecil zorgen”, vertelt Marco. Kortom, een bijzonder project dat mooi aansluit bij de vrijheid zoekende echtelieden.

Foto’s: ©Klein Wonen Magazine

Een volledige versie van dit artikel verscheen ook in editie 13 van Klein Wonen Magazine