Dat het bouwen van je droomhuis niet altijd over rozen gaat hebben Ralph van Es, Silvia van der Vaart en hun kids Tibbe en Yfke de afgelopen 2 jaar gemerkt. Door 2 opeenvolgende faillissementen van hun bouwer leven zij in soms barre omstandigheden in een yurt en stacaravan en zien een deel van hun spaargeld in rook opgaan. De derde bouwer helpt hen uiteindelijk uit de brand en ook al zijn niet alle dromen gerealiseerd, het gezin woont nu met heel veel plezier in het Almeerse Oosterwold. ,,Eindelijk een warm en droog huis, een vaatwasser, een toilet dat je kan doorspoelen en… geen ratten of muizen meer!’’
De kans om hun eigen droomhuis te realiseren maakt de manager en pedagogisch medewerkster van een antroposofisch dagverblijf en de zelfstandig ondernemer van roestwonen.nl nog veel enthousiaster. Al snel hebben zij een mooi wensenlijstje. ,,Voor ons moet een huis vooral comfortabel zijn en een prettig binnenklimaat hebben. En gelijkvloers. Dat is fijn nu we jonge kinderen hebben die graag bij ons in de buurt spelen, maar ook met het oog op de toekomst als we later geen trappen meer willen of kunnen lopen. En we willen een compact huis. We hadden genoeg van alle spullen die we in onze oude huis opgeslagen hadden. Daarom geen opslagkamertjes en zolders. We wilden alleen de meest essentiële ruimtes behouden. Ook kwamen wij erachter dat we onze tijd in huis voornamelijk doorbrachten in de woonkamer. Daarom moest die wel ruim worden. En we wilden veel licht en ramen en een energieneutraal huis’’, sommen Silvia en Ralph op.
Het faillissement was een enorme schok
Via hun lokale Almeerse bouwer komt het paar in contact met een architect, die hun wensen in tekeningen omzet. Alles lijkt op rolletjes te verlopen, maar als donderslag bij heldere hemel ploft er een onheilsbericht in hun mailbox. ,,Per mail kregen we te horen dat het bedrijf niet meer verder kon. Een week ervoor hadden we het nog over de vloerverwarming gehad. Het faillissement was een enorme schok en zagen we écht niet aankomen. Die schok duurde een avond, maar ineens kwamen we weer tot onszelf en bedachten we dat we al wel in het bezit van de tekeningen waren en dat er genoeg bedrijven zijn die huizen kunnen bouwen. Helaas hadden we best een grote aanbetaling gedaan, die waren we wel kwijt.’’
Het bouwbedrijf maakt een doorstart onder een nieuwe naam. Ralph en Silvia, die inmiddels hun intrek hebben genomen in een yurt op de bouwlocatie, gaan vol goede moed verder met hun plannen, maar zien al snel dat ook de nieuwe bouwer in zwaar terecht komt. ,,Dit tweede faillissement voelden we eerder aankomen, waardoor díe impact emotioneel mee viel. Echter financieel gezien was het verschrikkelijk, omdat we nu alle materialen al betaald hadden. Die zouden al klaar liggen, maar dat bleek helaas niet het geval. We waren dus een enorm bedrag kwijt zonder nog maar een paal in de grond te hebben staan.’’
De nieuwe tegenvaller slaat ook een fikse deuk in het vertrouwen van het stel in de bouwwereld. Daarbij komt dat het wonen in hun yurt hen ondanks de gezellige sfeer begint te benauwen. ,,Het was een ruimte van zo’n 32 m2 en met een gezin is dat best krap. Maar wat ons bijblijft is hoe fijn het in de yurt was. Het is een hele geborgen plek. Je maakt het zó warm en je hebt letterlijk alles direct voor handen, maar geen douche of afgesloten toiletruimte. We vonden het een bijzondere tijd, maar na 2 winters was het wel mooi geweest. Je leeft met de seizoenen. Als het waait of hard regent is een yurt best spannend. Een enkele keer waaide er weleens een stok of een stuk doek los. Midden in de nacht de yurt herstellen was niet ongewoon. Ook hadden we veel last van lekkage en nachtelijke bezoekers in de vorm van muizen en ratten’’, vertellen Silvia en Ralph, die met de stil liggende bouw van hun droomhuisje kiezen voor een stacaravan op hun eigen Almeerse kavel.
Haar aanbod was om per direct ons project op te pakken
Inmiddels neemt onderneemster Nasima el Bachiri het failliete bouwbedrijf over en doopt het om tot Flevo Timmerfabriek. Als zij het trieste verhaal van Ralph en Silvia hoort besluit zij hen te helpen. ,,Haar aanbod was om per direct ons project op te pakken en dit af te bouwen voor het openstaande bedrag van de vorige aannemer. Het enige wat we dan nu wel zelf moesten doen was het installeren van de badkamer, aftimmeren van de muren en de vloer isoleren en afwerken’’, zegt de 39-jarige Ralph, die samen met de 2 jaar oudere Silvia in eerste instantie sceptisch reageert. ,,We hadden het immers al een keer eerder meegemaakt dat een bedrijf ons uit de brand zou helpen. We zijn het gesprek toch aan gegaan. Na ons eerste gesprek was er wel al meteen heel wat kou uit de lucht. Het was een heel prettig gesprek met een prachtig voorstel. Je kunt je voorstellen dat we hiermee overdonderd waren en blij verrast. Omdat we eerder faillissementen meegemaakt hadden konden we dit toen nog niet gelijk uitspreken.
En zo betrekken Ralph en Silvia samen met hun kroost na 2 jaar bouwellende toch hun droomhuisje. Door hun deels verdampte budget moeten zij nog wel wat meer concessies doen op hun oorspronkelijke woonplannen. ,,In het huis zelf hebben we niet onze droomkeuken en badkamer kunnen plaatsen. Via Marktplaats hebben we een keuken bij elkaar verzameld en de badkamer hebben we zelf aangesloten. ,,Ons huis heeft een asymmetrisch aangezicht met een zinken dak. De gevelbekleding van Douglas zal in de loop van de tijd vergrijzen. We hebben voor de kozijnen een groene kleur gekozen die lekker anders is dan de andere woningen bij ons in de buurt. Ik heb nog roze kozijnen geopperd, maar Ralph ging daar helaas niet mee akkoord’’, lacht de in Vianen geboren pedagoge.
Die connectie met buiten is voor ons heel belangrijk’
De grote gewenste glasgevel is uiteraard wel gerealiseerd en is kenmerkend voor hun huis. ,,Hier komt zoveel licht naar binnen en geeft ons een fantastisch uitzicht over de akker van de biodynamische buurboer. Door de grote raampartij en de openslaande deuren aan de andere zijde van de woning is het altijd licht in huis. Die connectie met buiten is voor ons heel belangrijk’’, aldus Silvia. Binnen zijn de wanden licht geverfd en in de slaapkamers hebben de 10-jarige Tibbe en 5-jarige Yfke zich uit mogen leven.
Uiteraard hebben de bewuste bewoners ook aandacht besteedt aan de duurzaamheid van hun woning. ,,Het huis is, op 1 stalen spant na, gemaakt van hout. Het huis is geïsoleerd volgens de hoogste standaarden welke er nu zijn. Dit samen met de grote glasgevel betekent dat we een groot deel van het jaar géén verwarming nodig hebben. Wanneer de zon een beetje schijnt kunnen we die warmte een paar dagen vasthouden. We wonen er pas sinds juni en zitten nu ver in oktober, dus het echte koude seizoen moet nog komen. Maar zelfs nu is het nog 22 tot 24 graden in huis, zónder ooit de verwarming aan te hebben’’, vertelt Ralph.
De kippen scharrelen al lekker buiten, maar er moet nog wel het een en ander gebeuren om ook daadwerkelijk aan de in Oosterwold geldende regels voor stadslandbouw te voldoen. ,,Deze winter gaan we aan de slag met de flinke tuin van circa 1000 m2 die om ons huis ligt. Er wordt een flinke kas geplaatst en naast de kas komt een grote moestuin en een voedselbosje dat vol komt te staan met fruitbomen en andere eetbare struiken en planten’’, glunderen Silvia en Ralph, die het enorm naar hun zin hebben in hun nieuwe woonomgeving.
Foto’s: ©Klein Wonen Magazine
Een volledige versie van dit artikel verscheen ook in editie 14 van Klein Wonen Magazine
